Vechten voor je rechten.

Minderheden krijgen evenveel rechten als de meerderheid. Van hun plichten horen we geen woord. Dit gaat de verkeerde kant op. Wie zal daarvoor boeten?
Want boeten wordt het. Als minderheden hun wil opdringen en hun eisen zonder slag of stoot ingewilligd worden, dan zullen dit als verworven recht beschouwen. De meerderheid heeft hard moeten werken om rechten te verwerven, heeft afgezien en gelden. Dat weten de minderheden niet. En ze willen dat niet. Ze willen enkel profiteren van wat de meerderheid heeft bereikt. En ze geven daarmee aan dat ze de plichten niet belangrijk vinden. De meerderheid zal zich afvragen waarom zij zoveel plichten hebben als het ook anders kan. Maar zonder die plichten kan een samenleving niet vlot functioneren.
Ik neem een voorbeeld aan Gaia, een van die strekkingen die het recht aan hun kant hebben. Wie het recht aan zijn kant heeft, stelt zich arrogant op en als dat niet kan speelt het een martelaarsrol. Waarom zijn zoveel mensen tegen ons? Wij zorgen ervoor dat dieren niet hoeven te lijden. Wij zorgen ervoor dat dieren als mensen worden behandeld, met dezelfde mensenrechten. Maar niet de mensenplichten.

In Brussel ontstond een rel over de duiven. Gaia besliste dat duiven mensonwaardig behandeld worden omdat ze naar Frankrijk gestuurd worden om gesteriliseerd te worden. Wat voor een ziekelijke instelling is dit? Duiven zijn roofvogels die op ons schijten als ze daar zin in hebben. Een excuus kan er daarbij niet af. Hun uitwerpsels zijn pure giftmengels. Als we ze niet uitroeien of verhinderen zich voor te planten zal de plaag binnen korte tijd oncontroleerbaar worden.
Als mensen een dak boven hun hoofd nodig hebben, hun leefkosten op tijd betalen en de nodige water in de wijn moeten doen om in de samenleving te overleven, dan vinden we dat normaal. Maar als dieren behandeld worden alsof ze buiten de dierlijke wetten staan, is er iets grondigs mis. We vergeten dat de mens belangrijker is dan een dier en dat een mens een dier moet kunnen opofferen om zijn eigen leven te redden. Heb je al ooit een dier dankuwel horen zeggen?
Een ander voorbeeld zijn de asielaanvragers. Eerst waren ze met weinig; ze waren hun land ontvlucht omdat hun leven in gevaar was. We vingen ze op, gaven ze onderdak en de kans om een nieuw leven te beginnen. Amnesty International werd gesteund en gestimuleerd. Omdat er niet zoveel politieke asielzoekers zijn (om uit een land te geraken moet je genoeg centen en internationale bekendheid hebben) begonnen de staatssubsidies van deze verenigingen in gevaar te komen. De oplossing: breng ook economische vluchtelingen naar hier zodat we kunnen blijven opereren. Dit was een rampzalige beslissing. Het land wordt overstroomd door mensen die geen recht hebben om hier te zijn. Die van onze verwezenlijkingen komen profiteren in plaats van in eigen land een bestaan op te bouwen. Ze zijn niet ontwikkeld genoeg om in dit land, dat praktisch volledig alfabeet is, competitief te zijn, en dus moeten ze onderhouden worden. Een minderheid die rechten krijgt zonder verplichtingen.
De Liga van de Mensenrechten is ook zoiets bedenkelijks. Wat moeten die in godsnaam in het westen aanvangen? Dus hebben ze er iets op gevonden, een nieuwe niche. Ze declareerden plechtig dat ook bedelaars recht hebben op een leven, en dus mogen bedelen. Een minderheidsgroep die rechten zonder verplichtingen kreeg. Nu zie je overal bedelaars, die de straten onveilig maken en met hun ongewassen lijven de mensen die de moeite doen om er netjes uit te zien, lastig te vallen. Het is een lucratieve bezigheid. Dat heeft de georganiseerde misdaad al snel begrepen. Je ziet nu in West-Europa overal bedelaars in dienst van organisaties waaraan ze een deel van hun aalmoezen overhandigen in ruil voor vervoer en onderdak. En gratis reisjes door Europa.

Als het zo doorgaat zullen de kleine straatcriminelen ook rechten krijgen, want ze kunnen anders niet aan hun drugs geraken. Och ja, ze hebben al rechten! Ze mogen tegenwoordig drie maal de haan laten kraaien voor ze opgepakt worden.
Al die minderheden worden gesteund door bedenkelijke organisaties die daarvoor nog eens door ons betaald worden. Wij willen geen fanatieke dierenliefhebbers, wij willen geen buitenlandse parasieten, wij willen geen bedelaars die ons plezier in het leven vergallen. Wat wij willen is een nette, efficiënte maatschappij waarin minderheden hun plichten kennen, en dus geen misbaar maken omdat ze zich benadeeld voelen. Wij zijn bereid ze een kans te geven als ze even hard werken en afzien als wij doen en allengs opgenomen te worden als volwaardige en gerespecteerde burgers.
Het is prettig bij een meerderheid te horen; dat zit nu eenmaal in de mens. En een samenleving is daarop gebaseerd. Elke poging om daar verandering in te brengen ontwricht de samenleving meer en meer. Het gevoel van onveiligheid blijft maar toenemen, tot het spookbeeld van rassen- en burgeroorlogen werkelijk wordt. België is een draaischijf van de wapenhandel. Het kost weinig moeite om aan een handwapen te geraken. Binnenkort draagt iedereen een moordtuig op zak.